رزرو نوبت
سندرم ولف پارکینسون وایت نوعی از بیماری قلبی است که می‌تواند ضربان قلب را سریع‌تر از آنچه که باید بالا ببرد. افرادی که با این سندرم متولد می‌شوند، سیگنال ضربان قلبشان از یک مسیر غیرمعمول به‌جای مسیر معمول می‌گذرد. داروهای مختلفی یا روش‌های درمانی مختلفی می‌توانند از سندرم ولف پارکینسون وایت پیشگیری یا حتی آن را درمان کنند.
سندرم ولف پارکینسون وایت چیست؟
سندرم ولف پارکینسون وایت (Wolff-Parkinson-White) یک بیماری قلبی مادرزاد است. افراد مبتلا به این سندرم یک مسیر اضافی برای ارسال سیگنال‌ها بین بخش‌های فوقانی و تحتانی قلب دارند. این وضعیت باعث افزایش ضربان قلب می‌شود. تغییرات در ضربان قلب می‌تواند کار قلب را سخت‌تر کند. سندرم WPW یک بیماری نسبتاً نادر است و همچنین نام دیگر آن سندرم پیش تحریک است. دوره‌های ضربان قلب سریع که در سندرم ولف پارکینسون وایت مشاهده می‌شود معمولاً تهدید کننده زندگی نیستند؛ اما می‌توانند باعث مشکلات جدی در قلب شوند. به‌ندرت، این سندرم ممکن است منجر به مرگ ناگهانی قلبی در کودکان و بزرگسالان شود. درمان سندرم WPW می‌تواند شامل اقدامات خاص، داروها و … باشد.
علائم سندرم ولف پارکینسون وایت
شایع‌ترین علامت سندرم ولف پارکینسون وایت (WPW) ضربان قلب بیش از 100 تپش در دقیقه است. در سندرم WPW، ضربان قلب سریع می‌تواند به طور ناگهانی شروع شود. ممکن است چند ثانیه تا چند ساعت طول بکشد. این دوره‌ها ممکن است در حین ورزش یا همچنین هنگام استراحت رخ دهند. سایر علائم سندرم WPW به سرعت ضربان قلب و اختلال پایه‌ای ریتم قلب بستگی دارد. به عنوان مثال، شایع‌ترین علامت ضربان قلب نامنظم که با سندرم WPW مشاهده می‌شود، تاکی کاردی فوق بطنی (SVT) است. در طول یک دوره SVT، قلب حدود 150 تا 220 بار در دقیقه می‌تپد، اما گاهی اوقات می‌تواند تندتر یا کندتر بتپد.
به طور کلی، علائم سندرم WPW عبارت‌اند از:
- ضربان قلب تند، پراکنده یا با تپش شدید
- درد قفسه سینه
- تنگی نفس
- سرگیجه
- غش کردن
- خستگی
- اضطراب
علائم سندرم ولف پارکینسون وایت در کودکان
نوزادان مبتلا به WPW ممکن است علائم متفاوتی نیز داشته باشند، مانند:
- پوست، لب‌ها و ناخن‌ها آبی یا خاکستری شوند. این تغییرات بسته به رنگ پوست ممکن است پر رنگ‌تر یا کم رنگ‌تر دیده شوند.
- خستگی یا بی‌قراری
- تنفس سریع و پی در پی
- کم شدن اشتها
بیشتر والدین انتظار ندارند که فرزندشان با مشکل قلبی متولد شود. وقتی فرزند شما به دلیل سندرم ولف پارکینسون وایت ضربان قلب سریع داشته باشد می‌تواند بسیار ترسناک باشد. اما درمان‌های این عارضه به بسیاری از افراد کمک می‌کند و حتی ممکن است به طور کامل بهبود پیدا کنند.
علت سندرم ولف پارکینسون وایت
برای درک علت سندرم WPW، ممکن است دانستن نحوه ضربان قلب مفید باشد. قلب چهار حفره دارد که دو حفره فوقانی دهلیز نامیده می‌شود و دو حفره پایینی بطن نامیده می‌شوند.درون حفره‌های بالای سمت راست قلب، گروهی از سلول‌ها به نام گره سینوسی وجود دارد. گره سینوسی سیگنال‌هایی را ایجاد می‌کند که هر ضربان قلب را شروع می‌کند.سیگنال‌ها در حفره‌های بالای قلب حرکت می‌کنند. سپس، سیگنال‌ها به گروهی از سلول‌ها به نام گره دهلیزی بطنی (AV) می‌رسند، جایی که معمولاً سرعت آنها کاهش می‌یابد. سیگنال‌ها سپس به اتاقک‌های پایینی قلب می‌روند. در یک قلب معمولی، این فرایند سیگنالینگ معمولاً به‌آرامی انجام می‌شود. ضربان قلب در حالت استراحت حدود 60 تا 100 ضربه در دقیقه است. در سندرم WPW، یک مسیر الکتریکی اضافی حفره‌های قلب فوقانی و تحتانی را به هم متصل می‌کند و به سیگنال‌های قلب اجازه می‌دهد گره AV را دور بزنند. در نتیجه سیگنال‌های قلبی کند نمی‌شوند. سیگنال‌ها سریع‌تر می‌شوند و ضربان قلب تندتر می‌شود. این مسیر اضافی همچنین می‌تواند باعث شود که سیگنال‌های قلبی به سمت عقب حرکت کنند که باعث ریتم ناهماهنگ قلب می‌شود.
تشخیص سندرم ولف پارکینسون وایت
ابتدا یک معاینه فیزیکی که در طول یک دوره تاکی کاردی انجام می‌شود، ضربان قلب را سریع‌تر از 100 ضربه در دقیقه نشان می‌دهد. ضربان قلب طبیعی در بزرگسالان 60 تا 100 ضربه در دقیقه و در نوزادان و کودکان کم‌تر از 150 ضربه در دقیقه است. فشار خون در بیشتر موارد طبیعی یا پایین خواهد بود. اگر فرد در زمان معاینه، تاکی کاردی نداشته باشد، نتایج ممکن است طبیعی باشد. این بیماری ممکن است با الکتروکاردیوگرام (ECG) یا با مانیتورینگ ECG سرپایی، مانند دستگاه هولتر مانیتور، تشخیص داده شود.
آزمایشی به نام مطالعه الکتروفیزیولوژیک (EPS) با استفاده از کاتترهایی که در قلب قرار می‌گیرند انجام می‌شود. این آزمایش ممکن است به شناسایی محل مسیر الکتریکی اضافی کمک کند.
درمان سندرم ولف پارکینسون وایت
داروها، به‌ویژه داروهای ضد آریتمی مانند پروکائین آمید یا آمیودارون، برای کنترل یا جلوگیری از ضربان قلب سریع تجویز می‌شوند. اگر ضربان قلب با درمان دارویی، درمان نشود پزشکان ممکن است از نوعی درمان به نام کاردیوورژن الکتریکی (شوک) استفاده کنند. درمان طولانی مدت سندرم WPW اغلب می‌تواند شامل روش فرسایش کاتتر (catheter ablation) باشد. این روش شامل وارد کردن یک لوله (کاتتر) به داخل سیاهرگ از طریق یک برش کوچک در نزدیکی کشاله ران تا ناحیه قلب است. هنگامی که نوک لوله به قلب می‌رسد، ناحیه کوچکی که باعث ضربان سریع قلب می‌شود با استفاده از نوع خاصی از انرژی به نام فرکانس رادیویی از بین می‌رود. این روش به‌عنوان بخشی از یک مطالعه الکتروفیزیولوژیک (EPS) انجام می‌شود. قبل از اینکه روش فرسایش کاتتر در نظر گرفته شود، ممکن است از شما خواسته شود که یک تست استرس ورزشی انجام دهید تا تصمیم بگیرید که آیا به این درمان نیاز دارید یا خیر.
جراحی قلب باز برای سوزاندن یا منجمد کردن مسیر اضافی نیز ممکن است یک درمان دائمی برای سندرم WPW باشد. در بیشتر موارد، این روش تنها در صورتی انجام می‌شود که به دلایل دیگری نیاز به جراحی قلب داشته باشید.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
خیلی چیزها می‌توانند باعث تپش قلب شوند. بهتر است که تشخیص و مراقبت فوری انجام شود. گاهی اوقات ضربان قلب سریع نگران کننده نیست. به‌عنوان‌مثال، سرعت ضربان قلب ممکن است با ورزش افزایش یابد. اگر احساس می‌کنید قلبتان خیلی سریع می‌تپد، به یک پزشک متخصص مراجعه کنید. همچنین اگر هر یک از علائم زیر را بیش از چند دقیقه داشتید با اورژانس تماس بگیرید:
- احساس ضربان قلب تند
- مشکل در تنفس
- درد قفسه سینه
به‌ندرت، سندرم WPW از طریق خانواده‌ها منتقل می‌شود. پزشک ممکن است این را سندرم WPW ارثی یا خانوادگی بنامد. این بیماری با ضخیم شدن ماهیچه قلب به نام کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک همراه است.
دیدگاهتان را بنویسید