رزرو نوبت
بیماری پارکینسون یکی از بیماریهای عصبی شایع است که علاوه بر مشکلات حرکتی، میتواند تأثیر قابلتوجهی بر تواناییهای گفتاری بیماران داشته باشد. مشکلات گفتاری در این بیماران معمولاً شامل کاهش وضوح کلام، صدای ضعیف و دشواری در بیان جملات میشود که میتواند بر کیفیت زندگی آنها و ارتباطات اجتماعیشان اثر منفی بگذارد. خوشبختانه، روشهای متنوعی برای بهبود مشکلات گفتاری و زباندرمانی در بیماران پارکینسون وجود دارد. از تمرینهای گفتاردرمانی گرفته تا تکنولوژیهای نوین، هر یک میتوانند به بیماران کمک کنند تا تواناییهای گفتاری خود را بازیابند و ارتباط مؤثرتری با دیگران برقرار کنند. در این مقاله، به بررسی روشهای درمانی موجود و تأثیر آنها بر بهبود مشکلات گفتاری پارکینسون میپردازیم. هدف این است که دیدگاهی جامع و کاربردی برای کمک به این بیماران ارائه شود.
گفتار درمانی بیماران پارکینسون چیست؟
گفتاردرمانی یکی از روشهای مهم برای کمک به بیماران پارکینسون است که مشکلات گفتاری، صوتی و بلع را درمان میکند. این روش درمانی توسط متخصصان گفتار و زبان انجام میشود و هدف آن بهبود تواناییهای گفتاری، تقویت عضلات مرتبط و افزایش کیفیت ارتباط بیماران است. در بیماری پارکینسون، مشکلاتی مانند کاهش بلندی صدا، یکنواختی در آهنگ گفتار، دشواری در تلفظ کلمات و اختلالات بلع شایع هستند.
گفتاردرمانی با ارائه تمریناتی مانند تقویت عضلات گفتاری، بهبود تنفس، افزایش بلندی صدا و آموزش تلفظ صحیح، به بیماران کمک میکند تا این مشکلات را برطرف کنند. همچنین در موارد پیشرفتهتر، روشهای جایگزین ارتباطی مانند استفاده از حرکات یا ابزارهای ارتباطی به بیماران آموزش داده میشود. درواقع، گفتاردرمانی به بهبود مهارتهای شناختی، مانند تمرکز و حافظه نیز کمک میکند و کیفیت زندگی بیماران را افزایش میدهد.
تأثیر بیماری پارکینسون بر گفتار
بیماری پارکینسون تأثیر قابل توجهی بر گفتار و بلع دارد. حدود 89 درصد از بیماران مبتلا به پارکینسون دچار مشکلاتی مانند کاهش وضوح کلمات، صدای ضعیف و یکنواخت و تغییر در سرعت صحبت کردن میشوند. این مشکلات ارتباطات روزمره را دشوار میکند. همچنین، عضلات درگیر در گفتار در فرآیند بلع نیز نقش دارند، به همین دلیل بیش از 80 درصد از بیماران در طول بیماری خود با اختلال بلع یا تغذیه نیز مواجه میشوند. این وضعیت که به آن دیسفاژی گفته میشود، منجر به سوءتغذیه، عفونت ریوی، و کاهش کیفیت زندگی نیز میشود.
علاوه بر این موارد، برخی از بیماران اختلالات شناختی خفیفی را تجربه میکنند که باعث مشکلاتی مانند کاهش تمرکز، دشواری در یافتن کلمات مناسب و مشکل در مکالمات گروهی میشود. این مشکلات نهتنها بر سلامت جسمی، بلکه بر توانایی بیماران برای برقراری ارتباط و حفظ روابط اجتماعی نیز تأثیر میگذارند.
در مورد امید به زندگی با بیماری پارکینسون نیز بخوانید.
علائم گفتاری در بیماران پارکینسون که نیاز به گفتاردرمانی دارند
بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی پیشرونده است که باعث بروز مشکلاتی در گفتار بیماران میشود. این مشکلات گفتاری معمولاً به دلیل ضعف عضلات حنجره و مشکل در کنترل حرکات عضلات گفتاری رخ میدهند. خوشبختانه، گفتاردرمانی به بهبود این مشکلات کمک میکند. با استفاده از تکنیکهای مختلف، گفتاردرمانگرها به بیماران کمک میکنند تا قدرت صدا، وضوح گفتار و سرعت صحبت کردن خود را افزایش دهند و از مشکلات بلع نیز جلوگیری کنند. علائم گفتاری در پارکینسون که نیاز به گفتاردرمانی دارند عبارتند از:
- کاهش حجم صدا
- لکنت یا کشیدگی در گفتار
- یکنواخت شدن تن صدا
- مشکلات در بلع
- مشکلات در وضوح گفتار
- آهسته شدن سرعت گفتار
روشهای گفتاردرمانی برای بیماران پارکینسون
گفتاردرمانی یکی از روشهای مؤثر برای بهبود مشکلات گفتاری و بلع در بیماران پارکینسون است. در این روش با استفاده از برنامههای طراحی شده بر اساس نیاز هر بیمار و تمرینات مناسب، عضلات درگیر در گفتار و بلع تقویت میشوند. دو روش اصلی و مؤثر در گفتار درمانی عبارتند از:
- تقویت صدا یا LSVT LOUD
- صحبت کردن SPEAK OUT
تقویت صدا یا LSVT LOUD
روش LSVT LOUD (Lee Silverman Voice Treatment) یک روش تخصصی گفتاردرمانی است که برای کمک به بیماران مبتلا به پارکینسون و سایر اختلالات عصبی طراحی شده است. LSVT LOUD بر تقویت صدای بلند و واضح تمرکز دارد و به بیماران کمک میکند تا کیفیت گفتار خود را بهبود ببخشند. تقویت صدا LSVT LOUD بر اساس کالیبراسیون مجدد حسی کار میکند، به این معنی که بیماران یاد میگیرند صدای بلندتر و قویتری تولید کنند، حتی اگر در ابتدا احساس کنند که صدای آنها بیش از حد بلند است. این روش درمان شامل 16 جلسه 60 دقیقهای است که معمولا در چهار هفته انجام میشود.
هدف اصلی این روش افزایش بلندی صدا، بهتر کردن وضوح گفتار و تقویت عضلات گفتاری است. با استفاده از این روش، کیفیت گفتار بیماران بهتر میشود و در ارتباطات روزمره اعتماد به نفس بیشتری پیدا میکنند. LSVT LOUD تأثیرات مثبت و پایدار بر تواناییهای گفتاری بیماران مبتلا به پارکینسون دارد.
صحبت کردن SPEAK OUT
روش SPEAK OUT یکی دیگر از روشهای گفتاردرمانی است که برای بیماران مبتلا به پارکینسون طراحی شده و هدف آن تقویت مهارتهای گفتاری و بلع است. این روش بر تبدیل گفتار از یک عمل خودکار به یک عمل عمدی و با هدف تقویت عضلات مورد استفاده در صحبت کردن و بلع تمرکز دارد. در این روش، بیماران از طریق مجموعهای از تمرینات گفتاری، صوتی و شناختی که در کتاب کار SPEAK OUT مشخص شده است، با راهنمایی گفتاردرمانگر به بهتر کردن مهارتهای گفتاری خود میپردازند.
درمان SPEAK OUT معمولا شامل 12 جلسه است که هر جلسه 45 دقیقه طول میکشد و معمولاً سه بار در هفته انجام میشود. همچنین، بیماران بهتر است تمرینات خانگی روزانه را انجام دهند تا نتایج بهتری کسب کنند. این روش به بیماران کمک میکند تا صدای خود را تقویت کرده و گفتار واضحتری داشته باشند.
گفتاردرمانی چگونه به بیماران پارکینسون کمک می کند؟
گفتاردرمانی یکی از روشهای مؤثر برای کمک به بیماران پارکینسون در بهبود مشکلات گفتاری و بلع است. آسیبشناسان گفتار و زبان (SLP) به این بیماران کمک میکنند تا مهارتهای ارتباطی خود را تا حد ممکن حفظ کنند و تکنیکهایی برای مدیریت انرژی و ارتباط غیرکلامی بیاموزند. این متخصصان با ارزیابی دقیق مشکلات گفتاری، صدا و بلع، برنامههای درمانی مناسب با نیازهای هر بیمار ارائه میدهند. آنها همچنین فناوریهای ارتباطی مناسب را توصیه میکنند که به بیماران در انجام فعالیتهای روزانه کمک میکنند. برای مشکلات بلع، ارزیابیهایی مانند آزمایش بلع باریم یا فیبر نوری انجام میشود تا ایمنی بلع بررسی و تغییرات لازم پیشنهاد شود.
در جلسات درمانی، تمریناتی برای بهبود وضوح گفتار، تقویت عضلات گفتاری و استراتژیهای ارتباطی ارائه میشود. برای مشکلات بلع نیز تمریناتی جهت تقویت عضلات مورد استفاده در بلع و تنفس آموزش داده میشود و گاهی تغییراتی در رژیم غذایی یا روشهای خوردن توصیه میشود. ابزارهایی مانند دستگاههای تقویت صدا نیز استفاده میشوند. ترکیب درمان با تمرینات روزانه و ارزیابی دورهای میتواند تأثیر درمان را بهبود ببخشد و به بیماران کمک کند تا کیفیت زندگی خود را ارتقا دهند.
توصیههای گفتاردرمانی برای بیماران پارکینسون
برای بیماران مبتلا به پارکینسون که با مشکلاتی در گفتار مواجه هستند و ارتباطات روزمره را برای آنها دشوار میکند، جهت حفظ و تقویت گفتار، راهکارهای ساده و مؤثر وجود دارد که به بیمار کمک میکند تا صدای خود را واضحتر و قویتر کند. برخی از این توصیهها که میتوانند بهبود گفتار و ارتباطات کمک کنند عبارتند از:
- محیطی با نویز کمتر انتخاب کنید: سعی کنید در محیطهای آرام صحبت کنید. تلاش برای صحبت کردن در کنار تلویزیون یا رادیو سخت است و باعث کاهش وضوح گفتار میشود.
- آهسته صحبت کنید: بهتر است سعی کنید آرام و شمرده صحبت کنید، زیرا کلمات شما واضحتر و قابل فهمتر میشوند.
- مطمئن شوید که شنونده شما صورت شما را میبیند: در هنگام صحبت، به شخص نگاه کنید و مطمئن شوید که صورت شما را میتواند ببیند. مکالمه در این شرایط باعث میشود شنونده راحتتر صحبتهای شما را متوجه شود.
- استفاده از عبارات کوتاه: در هر نفس، یک یا دو کلمه را بگویید. این کار به شما کمک میکند که گفتار واضحتری داشته باشید.
- بیان کلمات با اغراق: با طولانی کردن حروف صدادار و اغراق در صامتها صحبت کنید تا کلمات شما واضحتر شود.
- استراحت دادن به تارهای صوتی: قبل از مکالمات طولانی یا تماسهای تلفنی، زمانهایی را برای استراحت دادن به صدا در نظر بگیرید. خستگی تأثیر زیادی بر توانایی صحبت کردن بیماران پارکینسونی دارد.
- استفاده از تقویتکننده صدا: اگر قدرت صدای شما کم شده است، از ابزارهای تقویتکننده صدا استفاده کنید تا گفتار شما بلندتر و واضحتر شود.
- استفاده از کاغذ و قلم: اگر دیگران در درک شما مشکل دارند، همیشه یک کاغذ و قلم به همراه داشته باشید تا آنچه میخواهید بگویید را بنویسید.
- استفاده از تخته الفبا: اگر نوشتن برای شما دشوار است، میتوانید از یک تخته الفبا برای اشاره به کلمات استفاده کنید.
شناخت درمانی برای درمان مشکلات گفتاری در بیماران پارکینسون
در بیماری پارکینسون، افراد با مشکلاتی در برقراری ارتباط مواجه میشوند. گفتاردرمانگر به این بیماران کمک میکند تا مشکلات ارتباطی خود را کاهش دهند. هدف از این درمان، شناسایی نقاط قوت فرد و استفاده از روشهایی است که عملکرد او را بهتر کنند. این روشها معمولا شامل تقویت حافظه، کمک به فرد برای بازیابی سریعتر و دقیقتر کلمات و آموزش استراتژیهایی برای سازماندهی بهتر افکار میشوند. علاوه بر مشکلات در صحبت کردن، افراد مبتلا به پارکینسون در درک مطلب نیز دچار مشکل میشوند. این مشکلات شامل درک نادرست گرامر و ترتیب کلمات، مشکل در تشخیص احساسات دیگران از روی صدا یا بیان و یا مشکل در فهم منظور واقعی گوینده هستند. با استفاده از روشهاس شناخت درمانی، این مشکلات تا حد زیادی برطرف میشوند و توانایی بیمار در کنترل افکار و درک مکالمات بهتر میشود.
در مورد تاثیر استرس بر پارکینسون نیز بخوانید.
کلام پایانی
مشکلات گفتاری در بیماران پارکینسون تأثیر بدی بر کیفیت زندگی و ارتباطات اجتماعی بیماران دارد، اما با استفاده از روشهای مناسب مانند گفتاردرمانی، این مشکلات تا حد زیادی قابل درمان هستند. از تمرینهای گفتاردرمانی تا بهرهگیری از تکنولوژیهای پیشرفته، هر روش، راهی مؤثر در جهت بهبود تواناییهای گفتاری و ارتقای اعتماد به نفس بیماران است. اهمیت درمان مشکلات گفتاری در بیماران پارکینسون این است که درمان مناسب نهتنها به بهبود گفتار، بلکه به بهبود کلی وضعیت روحی و اجتماعی بیماران و اعتماد به نفس آنها نیز کمک میکند. شما میتوانید برای درمان بیماری پارکینسون به دکتر ارتیاعی مراجعه کنید. دکتر ارتیاعی با داشتن سابقه درخشان در درمان علائم و عوارض بیماری پارکینسون، با شیوه درمانی صحیح بیماری پارکینسون، از بروز این عوارض پیشگیری خواهند کرد. همچن میتوانید برای مشاوره در مورد عوارض بیماری پارکینسون نیز به ایشان مراجعه کنید تا از عوارض و راههای پیشگیری از آنها آگاه شوید.
دیدگاهتان را بنویسید