رزرو نوبت
بیماری پارکینسون (PD) یک اختلال عصبی است که بخشی از مغز را تحت تاثیر قرار می‌دهد. مولتیپل اسکلروزیس (MS) بیماری است که در آن سیستم ایمنی به سیستم عصبی مرکزی (CNS) از جمله ستون فقرات، مغز و اعصاب بینایی حمله می‌کند. PD و MS هر دو بیماری مادام العمر هستند که می‌توانند بر نحوه کنترل حرکات فرد تأثیر بگذارند. با این حال، آن‌ها بیماری‌های متمایز با علل، معیارهای تشخیصی و درمان‌های مختلف هستند. به ندرت، PD و MS ممکن است با هم رخ دهند. این امر باعث شده است که برخی از محققان بررسی کنند که آیا ارتباطی بین این دو حالت وجود دارد یا خیر؟ این مقاله شباهت‌ها و تفاوت ام اس و پارکینسون را مورد بحث قرار می‌دهد. ما همچنین توضیح می‌دهیم که چگونه پزشکان PD و MS را تشخیص داده و درمان می‌کنند.
ام اس و پارکینسون چه بیماری‌هایی هستند؟
اسکلروز چندگانه و پارکینسون دو بیماری عصبی مزمن هستند که تأثیر به‌سزایی بر عملکرد سیستم عصبی دارند. ام اس، بیماری ایمنی‌ای است که باعث تهاجم سیستم ایمنی بدن به میلین و لایه‌ی محافظ عصب‌ها می‌شود. این حملات ایمنی باعث تخریب میلین شده و باعث اختلال در انتقال سیگنال‌های عصبی در سراسر بدن می‌شود. در نتیجه، علائم گوناگونی مانند: خستگی، ضعف عضلانی، اختلال در تعادل، مشکلات کارکرد حافظه، تمرکز و اختلالات بینایی و حرکتی را با خود به همراه می‌آورد.
در مقابل، پارکینسون یک بیماری عصبی مزمن است که به تلف شدن سلول‌های عصبی موجود در بخش‌های مختلف مغز، به ویژه در توده سیاه (Substantia nigra) بخشی از میان‌مغز، مربوط می‌شود. این وضعیت سلول‌ها باعث کاهش میزان یک ماده شیمیایی مهم به نام دوپامین می‌شود که در کنترل حرکت عضلات نقش دارد. نتیجه‌ی آن، بروز علائمی مانند: لرزش، زندگی ناهنجار عضلانی، سفتی عضلات، کاهش توانایی حرکتی، مشکلات در کنترل حرکت‌های روزمره و تغییرات در خلق و خو در فرد می‌شود.
در نهایت، علیرغم تفاوت ام اس و پارکینسون، هر دو در گروه بیماری‌های عصبی قرار می‌گیرند و تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی فرد مبتلا دارند. درمان این بیماری‌ها ممکن است شامل داروها، درمان‌های فیزیوتراپی، تغییرات در سبک زندگی و در برخی موارد، جراحی باشد.
علائم و تشخیص ام اس
مولتیپل اسکلروزیس (MS) می‌تواند علائمی شبیه علائم چندین بیماری دیگر ایجاد کند، این بیماری‌ها عبارت‌اند از:
- سکته
- نوروپاتی
- مننژیت
تشخیص
تخیص بیماری ام اس، شامل بررسی گسترده سابقه پزشکی است که عبارت‌اند از:
- بررسی علائم: یکی از مهم‌ترین اقدامات برای تشخیص بیماری‌ام اس، بررسی علائم این بیماری است.
- سابقه پزشکی: بررسی سابقه پزشکی افراد به پزشک کمک می‌کند بیماری‌های زمینه‌ای و سایر شرایط را بررسی کرده و در نتیجه به تشخیص‌ام اس کمک می‌کند.
- سابقه خانوادگی: افرادی که در خانواده و سابقه بروز‌ام اس را دارند، بیشتر از سایر افراد در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
آزمایشات ام اس
- معاینه عصبی: شامل آزمایش موارد زیر می‌شود:
- تعادل
- استحکام – قدرت
- پیاده روی
- تحرک
- بینایی
- شنیدن
- بلع
- آزمایشات خون: این آزمایشات به رد سایر علل احتمالی علائم، مانند کمبود ویتامین و سایر شرایط پزشکی زمینه‌ای کمک می‌کند.
- اسکن MRI: اسکن MRI به شناسایی التهاب، دمیلینه شدن و ضایعات‌ام اس کمک می‌کند.
- تجزیه و تحلیل مایع نخاعی: تجزیه و تحلیل مایع نخاعی به شناسایی آسیب به محافظ میلین که رشته‌های عصبی در CNS را احاطه کرده است کمک می‌کند.
علائم و تشخیص بیماری پارکینسون
پزشکان معمولاً با استفاده از معاینه فیزیکی، PD را تشخیص می‌دهند. تشخیص زودهنگام اغلب دشوار است، با این حال، متخصصان مغز و اعصاب گاهی اوقات می‌توانند بر اساس علائم و نشانه‌های اولیه آن را تشخیص دهند.
علائم پارکینسون
نشانه‌های بیماری پارکینسون عبارت‌اند از:
- لرزش در زمان استراحت
- بی‌ثباتی وضعیتی که شامل مشکلات تعادل و زمین خوردن می‌شود
- برادی‌کینزی، که اصطلاح پزشکی برای کند شدن حرکت است
- سفتی و خشکی بدن، پاها یا بازوها
شباهت های ام اس و پارکینسون
MS و PD می‌توانند بر عملکرد فیزیکی و شناختی فرد تأثیر بگذارند. این بیماری ها، به ویژه در مراحل اولیه بیماری معمولاً اثرات فیزیکی شدیدتری نسبت به اثرات شناختی دارند. با وجود تفاوت ام اس و پارکینسون، برخی از علائم آن‌ها مشابه هم هستند. علامت‌های یکسانی که در هر دو بیماری ایجاد می‌شوند عبارت‌اند از:
- خستگی
- درد
- مشکل در راه رفتن
- مشکلات ادراری
- اختلالات روده
- مشکل‌های جنسی
- سبکی سر
- تغییرات در عملکرد شناختی
- افسردگی یا اضطراب
- سرگیجه
- نداشتن تعادل
- بی‌خوابی و اختلالات خواب
- سفتی و گرفتگی عضلات (اسپاستیسیته عضلانی)
- درد عضلانی‌عدم توانایی در صحبت کردن به صورت واضح
- مشکل در بلع
تفاوت ام اس و پارکینسون
علیرغم چندین شباهت در علائم، MS و PD، دو بیماری متمایز هستند. تفاوت ام اس و پارکینسون عبارت‌اند از:
تفاوت ام اس و پارکینسون از نظر سن شروع بیماری
یکی از زمینه‌هایی که MS و PD در آن تفاوت دارند، سن شروع آن‌ها است. طبق تحقیقات، معمولا‌ام اس در افراد ۲۰ تا ۴۰ساله تشخیص داده می‌شود، در حالی که سن معمول تشخیص PD بالای ۶۰ سال است.
تفاوت ام اس و پارکینسون از نظر علل
مولتیپل اسکلروزیس و PD علل مختلفی دارند. PD، یک بیماری تخریب‌کننده عصبی است که به دلیل اختلال عملکرد سلول‌های گانگلیون پایه مغز و تغییر پاسخ مغز به دوپامین رخ می‌دهد. ام اس، یک بیماری التهابی است که باعث دمیلینه شدن اعصاب در CNS می‌شود، این وضعیت همان چیزی است که باعث بروز علائم‌ام اس می‌شود.
تفاوت ام اس و پارکینسون از نظر عوامل
محققان مطمئن نیستند که چه چیزی باعث بروز‌ام اس می‌شود. با این حال، عوامل احتمالی بروز ام اس مواردی مانند: عوامل ایمونولوژیک، عفونی، ژنتیکی و محیطی هستند. محققان معتقدند که PD در نتیجه عوامل ژنتیکی، عوامل محیطی یا ترکیبی از این دو ایجاد می‌شود.
تفاوت ام اس و پارکینسون از نظر درمان
درمان‌های MS و PD متفاوت هستند. درمان‌ام اس بر کاهش سرعت پیشرفت بیماری متمرکز است. در برخی موارد، درمان ممکن است به جلوگیری از بروز علائم کمک کند یا طول مدت آن‌ها را کوتاه کند. درمان PD بر مدیریت علائم تمرکز دارد و در حال حاضر هیچ راهی برای متوقف کردن یا درمان قطعی این بیماری وجود ندارد.
بیشنر بخوانید: جراحی پالیدوتومی: آشنایی کامل با عوارض و فواید آن!
درمان‌های بیماری ام اس و پارکینسون
پزشکان MS و PD را با استفاده از ترکیبی از داروها و درمان‌ها درمان می‌کنند، این درمان‌ها عبارت‌اند از:
درمان ام اس
پزشکان معمولاً داروهای اصلاح کننده بیماری را برای درمان‌ام اس تجویز می‌کنند. این داروها باعث کندی پیشرفت بیماری، جلوگیری از عود، جلوگیری از فعالیت بیماری جدید می‌شوند. داروهای اصلاح کننده بیماری به به صورت خوراکی و تزریقی وجود دارند. این داروها عبارت‌اند از:
- بتا-انتروفرون‌ها (مانند اینترون‌بتا)
- ماده متیل‌پردنیزولون
- ایمونوساپرسان‌ها (مانند فینگولیمود)
- استروئیدهای ضد التهاب غیر استروئیدی (مانند پردنیزولون)
- داروهای مهارکننده ایمونوساپرسانت (Immunosuppressants مانند ناتالیزوماب)
- داروهای مهارکننده فاکتور تومور نکروز آلفا (مانند ادالیموماب)
- آنتی‌کورتیکواستروئیدها (مانند پردنیزولون)
درمان پارکینسون
راه‌های مختلفی برای درمان PD وجود دارد که عبارت‌اند از:
- داروهایی برای کاهش لرزش و مشکلات حرکتی مانند: لوودوپا، آگونیست‌های دوپامین، مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز B
- فیزیوتراپی
- کار درمانی
- گفتار و زبان درمانی
- توصیه‌های رژیم غذایی و ورزش
- جراحی تحریک عمیق مغز، جراحی پالیدوتومی و تالاموتومی که می‌توانند به کاهش لرزش و مشکلات حرکتی کمک کنند
کلام پایانی
علائم و نشانه‌هایی وجود دارد که هم برای‌ام اس و هم برای PD مشترک است. با این حال، معیارهای تشخیصی و گزینه‌های درمانی در هر مورد متفاوت است. در موارد نادر، فرد ممکن است هم به MS و هم PD مبتلا شود. با این حال، تحقیقات بیشتر برای تایید ارتباط احتمالی بین این دو شرایط ضروری است. درمان، می‌تواند از بدتر شدن MS و PD جلوگیری کند، همچنین می‌تواند به کاهش خطر عوارض آن‌ها کمک کند. در این مقاله، به صورت کامل تفاوت ام اس و پارکینسون را مورد بررسی قرار دادیم.
سوالات متداول
نه‌ام اس و نه PD کشنده نیستند، اما هر دو بیماری می‌توانند عوارضی ایجاد کنند که ممکن است کشنده باشد. پیروی از یک برنامه درمانی توصیه شده می‌تواند به جلوگیری از پیشرفت بیماری و کاهش خطر عوارض کمک کند.
افرادی که با PD زندگی می‌کنند ممکن است انتظار یک طول عمر نسبتاً عادی را داشته باشند. درمان‌ها می‌توانند به کند کردن پیشرفت بیماری کمک کنند و برخی علائم را تسکین دهند.
